کد مطلب:28304 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:124

حسن و حسین












1544. أنساب الأشراف - به نقل از داود بن ابی عوف، از مردی از قبیله خثعم -: حسن و حسین علیهما السلام را دیدم كه نان و سركه و سبزی می خوردند. پس گفتم: این چنین غذایی می خورید، حال آن كه در رُحبه[1] [ خوردنی های] گوناگون است؟

گفتند: از امیر مؤمنان غافلی![2].

1545. شرح نهج البلاغة - به نقل از خالد بن معمر سدوسی - خطاب به علباء بن هیثم -: چه توقّع داری از مردی كه خواستم تا در سهم حسن و حسین علیهما السلام، چند درهم اندك بیفزاید، شاید بدان وسیله، كاستی های زندگی را جبران كنند، ولی امتناع ورزید و خشمگین شد و انجام نداد.[3].

1546. فضائل الصحابة - به نقل از ابو صالح -: بر اُمّ كلثوم، دختر علی علیه السلام وارد شدم. او پشت پرده ای كه میان من و او بود، موهایش را شانه می كرد. حسن و حسین علیهما السلام آمدند و بر او وارد گشتند، و او همچنان نشسته بود و موهایش را شانه می كرد.

گفتند: «به ابوصالح غذا نمی دهی؟».

ابو صالح گفت: كاسه ای كه در آن مقداری آب گوشت، به همراه حبوبات بود، آوردند.

گفتم: این گونه به من غذا می دهید، حال آن كه شما فرمانروائید؟!

امّ كلثوم گفت: ای ابو صالح! اگر امیر مؤمنان را ببینی، چه می گویی؟[4].

1547. تاریخ دمشق - به نقل از عبداللَّه بن ابی سفیان -: زمینداری از زمینداران منطقه سواد (عراق، بُردی (جامه ای كتانی برایم هدیه آورد و مانند آن را به حسن و حسین علیهما السلام بخشید. سپس علی علیه السلام برخاست تا كه در روز جمعه در شهر مدائن[5] خطبه بخواند كه بُردها را بر تن حسن و حسین علیهما السلام دید. فرستاده ای نزد من و حسن و حسین علیهما السلام فرستاد و پرسید: «این بُردها چیست؟».

عبد اللَّه بن ابی سفیان گفت: زمینداری از زمینداران منطقه سواد، برای من و حسین علیه السلام فرستاده است.

می گوید: آنها را گرفت و در بیت المال گذاشت.[6].

1548. امام باقرعلیه السلام: علی علیه السلام در كوفه، لباس هایی را میان مردم تقسیم كرد و در میان آنها پالتویی كلاهدار از جنس ابریشم بود. حسن علیه السلام، آن را درخواست كرد، ولی [ علی علیه السلام ]امتناع ورزید كه به وی بخشد و آن را میان مسلمانان، به قرعه گذارد و به جوانی همْدانی افتاد. جوان همدانی، [لباس را پوشید] و بازگشت.

به وی گفتند: حسن علیه السلام، آن را از پدرش درخواست كرد، ولی به وی نداد.

آن گاه همدانی آن را برای حسن علیه السلام فرستاد و او پذیرفت[7] [8].









    1. رُحْبه چند معنا دارد. نام روستایی است نزدیك قادسیه و به معنای میدان عمومی و حیات مسجد نیز آمده است. در این جا ظاهراً منظور، میدان عمومی شهر باشد. م.
    2. أنساب الأشراف: 375/2، الورع: 129/90 مناقب آل أبی طالب: 108/2.
    3. شرح نهج البلاغة: 250/10.
    4. فضائل الصحابة: 901/540/1، المصنّف فی الأحادیث والآثار: 7/156/8.
    5. مدائن، در اصل «مدائن هفتگانه» بود كه در شرق دجله و نزدیكی بغداد قرار داشت و ایوان كسرا در آن واقع بود و در سال چهاردهم قمری به دست مسلمانان فتح شد.
    6. تاریخ دمشق: «ترجمة الإمام علی علیه السلام»، تحقیق محمد باقر المحمودی (1223/182/3).
    7. امام علی و حسن و حسین علیهم السلام همه معصوم اند و خطا و اشتباه، هیچ گاه از آنان سر نمی زند، همچنان كه كارهای مخالف یكدیگر انجام نمی دهند و یكدیگر را تخطئه نمی كنند. از این رو، اگر با روایتی مواجه شدیم كه با عصمت آنان ناسازگار بود و توجیه عقلانی برنمی داشت، كنار گذارده می شود. به نظر می رسد این روایت، جای درنگ دارد، بویژه كه در سند، بشر ابوالبختری آمده است كه از لحاظ روایت، فردی است ضعیف و روایت هایی كه به تنهایی نقل كرده، مردود است.

      البته می توان توجیهی عمومی برای این گونه روایات ارائه كرد كه درخواست سهم اضافی هدف اصلی نبوده، بلكه می خواسته اند نمونه اعلای حكومت اسلامی را عرضه بدارند و این كه در این حكومت، در مصرف بیت المال، هیچ كس را بر دیگری امتیازی نیست، حتی برای امام حسن علیه السلام.

    8. قرب الإسناد: 537/148، بحار الأنوار: 4/104/41.